Νίκος Καρούζος: Διάλογος τέταρτος

- Άπλωσε η γαλήνη τα φτερά της
ωσάν αλησμόνητος κύκνος ονείρου
σ΄ αυτά τα έρημα νερά.
Κάτι νιώθω σήμερα
βλέποντας τα πουλιά.
Ειπέ μου αδελφέ,
μήπως όλο το ζήτημα
είναι να μοιράσουμε την απελπισία μας;
Έχεις ακόμη τα χρώματα στην ψυχή;
Είμαι ήρεμος.

- Ευλογητός ο θεός ημών.
Προσμένω
μια βαθύτερη χαρά από σένα.
Έγινε η καρδιά σου κήπος της αμαρτίας,
έλα και φέρε τους καρπούς.
Ηρωικά να ομολογήσεις.
Χωρίς την ομολογία τι κοστίζει η τέχνη;
(Ίσως, και τι η ψυχή…)
Ο δούλος του θεού
προς όλους τους ανθρώπους:


ΔΙΑΛΟΓΟΙ (1956)