Μάρκος Μέσκος: [Πέρα για πέρα το ασημόφωτο...]

VIII

Πέρα για πέρα το ασημόφωτο και στα νερά τη λίμνης
δέντρα μακρινά μαύρο το βάθος μα δώθε
στο πέταλο της αμμουδιάς ίπποι άγριοι σήκωναν χρυσή σκόνη
μια φωνή
άλλη
κι άλλη
μη χαθούνε πάλι στα φαράγγια
αλλά και λάφια ένα κοπάδι
πίναν στο νερό ανήσυχα το φεγγάρι —

όνειρο ήταν (πανάθεμά το)
αχ! όνειρο...


ΤΑ ΙΣΟΒΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1977)