VII
Σούρουπο σιμώνουν οι σκιές
βρυχάται το κύμα στις αχτές
— δεν είμαι ’γώ.
Στης λεύκας το κλαρί φυσάει
αλλάζει ο καιρός και πάει
— δεν είμαι ’γώ.
Το κεφάλι ψηλά από το νερό
θα σε φιλήσουν, ίσως, νεκρό
— δεν είμαι ’γώ.
Φάντασμα της νύχτας σιωπηλό
όνειρο και ήχος και πηλός
— δεν είμαι ’γώ.
ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ (1975)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου