Πρωί πρωί καθώς έβγαινα από το σπίτι μου,
είδα το αγγελτήριο του θανάτου μου.
«Τον αγαπημένο μας φίλο…» έγραφε.
Ώστε λοιπόν δεν είχα συγγενείς.
Πήρα γρήγορα ένα ταξί κι ανέβηκα στην Κηφισιά.
Σ’ όλο τον δρόμο υπήρχαν τεράστια πανό που
γράφαν:
«ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ», «ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ».
Στην Κηφισιά είχα ραντεβού με τον Διάβολο.
Καθόταν σ’ ένα καφενείο και με μια μαύρη βούρτσα
βούρτσιζε τα ρούχα του.
—Εντάξει, μου είπε, είναι όλα κανονισμένα.
—Σας εξασφαλίσαμε ακόμα και νερό.
—Ησυχάστε
—Ησυχάστε
—Ησυχάστε.
ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ (1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου