από τότε απ' το αίμα
χρονολογείται ο θάνατος του Μπάιρον
στο Μεσολόγγι, η Ελλάδα
δε θέλει σε υπνόσακκους την ποίηση
σε σπαραγμούς τα οράματα των ποιητών της
γιατί ζητούσε με στίχους κι ο Σόλωνας
ένα τρελοκομείο στο χώμα της
να χωρέσει την ψυχή του Σαλαμίνα
γιατί τέτοια τραγούδια, -
τρέλες θεών και ανθρώπων, -
όπως τ' ακούς :
λογαριασμοί που μεταμόρφωσαν τον κόσμο
όπως το βλέπεις :
πλατύσκαλα για ν' ανεβοκατεβαίνει ο νους
μόνο στους Έλληνες ταιριάζαν -
μα ως πού για ποιον το μήνυμα;
ώσπου ο Ρήγας Φεραίος
φιλοτέχνησε μια χάρτα
με βαλκάνιους φίλους μεταξύ τους
κι άλλους πολλούς συντρόφους -
κίτρινους λευκούς αραπάδες
μάτια που είχανε το ίδιο βλέμμα
αυτιά που ακούγανε το ίδιο νόημα
το δίκιο του αδερφού τους
γιατί τα κάστρα σκοτεινά
στέλνουν απελπισία κι ατσάλι
γιατί ο Σολωμός ήρεμος
τραγουδούσε, ο θείος μας
στο Εικοσιένα απέναντι
τ' αρχικό ανατρίχιασμα
πώς συνάζει το φως
που διαλύει τα σκοτάδια
πώς σκορπάει τους εχθρούς
ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΡΟΛΟΪ (1985)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου