Πέθαναν οι πολλές αμαρτίες
Και μήτε η αρρώστια τους έγινε μνήμη
Μήτε τ' όνομά τους σώθηκε
Ποιος θυμάται τις αμαρτίες
Ποιος άλλος παρά οι άμυαλοι
Που κουβαλάνε θύμησες
Στους δρόμους της πολιτείας
Θύμησες που κανείς δεν αγοράζει
Γιατί κανείς δεν επιθυμεί
Τα πράγματα που πέθαναν μια για πάντα
Τα τέρατα που δεν κατοικούν πια
Μήτε στη φαντασία των παιδιών και των γέρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου