Του κόπου και του μόχθου των περιστεριών
Στάθηκα εραστής
Γιατί μου φάνηκε πως η ζωή τ' ουρανού
Κύλησε ίσαμε το στήθος των πουλιών
Και πια δεν είχα όρεξη να μάθω
Ονόματα χωρών
Πρόσωπα
Πράματα
Δεν με τραβούσε το κελάδημα της γης
Όταν δεν ανεβαίνει
Πάνω απ' τα δέντρα
Ο ψίθυρος της πλάσης γελαστός
Τα σώματά μας λάμπουνε περίφημα
Σε τέτοιες οάσεις
Και ακοντίζουν υπέροχες κραυγές
Τόσες που τα πουλιά δεν λησμονάνε
Το άρωμα το μοσχοβόλημα της χλόης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου