Γιώργος Σαραντάρης: Του θορύβου γύρεψα την απανεμιά

Του θορύβου γύρεψα την απανεμιά
Την ξέθωρη απόσταση στην πηγή
Που κρύβεται και κλαίει
Να φύγω τα πουλιά του δάσους
Από τ' αρώματα από τα φύλλα να σωθώ
Παράμερα ν' αφήσω την κατάφυτη σιωπή
Σαν πίνω το αβρότατο νερό.