Δεντρογαλιά που έβγαινε μαζί με τη σελήνη!
Όλος ο κόσμος άνοιγε τις διάφανες πράξεις
και φωτιζότανε το λιβάδι της φωνής
απ’ τ’ αναρίθμητα κεράκια των επιταφίων.
Όλος ο κόσμος πολλά ποτάμια διασταυρούμενα
σκύβοντας η νύχτα της πόλεως
ενώ στους ήχους έξυνε
τα μεγάλα του εγκαύματα ο διάβολος
και χιλιάδες έρημοι
κολλούσαν φλάουτα στο χλοΐσμένο στόμα.
Η Άνοιξη αμερόληπτη
με τόσα σπιθίσματα
κι ο ψάλτης πηλός ώς τα ύψη ανεξήγητος
δρακόντεια ώρα και η σκάλα ορατόριο.
Τι μεσολάβησε στο αέναο παρόν;
Υπάρχει πάντα ο χρόνος
και ιδού το σώμα του καλούμενου χρόνου
σύρεται στο πραιτώριο
με γάζες αντί για ποδήματα
με σχισμένο ρούχο
ποια βαγιόκλαδα τα γενετήσια χέρια του
με τον όμορφο ύπνο στις πλάτες του
γεωμετρικά ξένο στην ελπίδα
κι απ’ την ελπίδα μας έξω
προς τον άνεμο του ποιήματος.
Ο Αφράτος είναι κανονικός ολόσωμος χειμώνας
κρατώντας υδροχαρής το βερνίκι
έβαφε μ’ αυτό τα γλυκόλαλα χέρια του
έβαφε μαζί και τ’ ακριβά δαχτυλίδια
διώχνοντας άφθονα περιστέρια
σε κάθε βήμα που εμπνεότανε
πάνω στα παστρικά δώματα χρησορρήμονας
κι ακούγονταν η αρά να σφυρίζει
κ’ η μονόφθαλμη ακρίδα στη σκόνη.
Απ’ τις πηγές ο τρόμος έτρεχε ολούθε…
Δεν έχω δίψα, λέει ο Αφράτος, το ποτήρι ξέχειλο
στα χέρια μου τι να το κάνω; Ας έρθει κάποιος
να τ’ αδειάσει και να ’ναι ο εχθρός του ονείρου
όσο κι αν θα λυπήσει τη γυναίκα μου.
Έρχομαι απ’ τα ξένα, μη με δυσκολεύετε.
Και του φώναξαν: Είναι κι ο τάφος νεροχύτης.
Να, λέει πάλι εκείνος,
της μαγείας ο θαμώνας που σωριάστηκε στο βλέμμα.
Μην τον χρεώνετε!
Και του κράζουν: Όλα καλά γινωμένα
κι ο σταυρός για τον ένοχο.
το ασήμι στα ψάρια
και το κρύο στο χειμώνα.
η σφυρίχτρα του φύλακα
κ’ η σφραγίδα στην όρνιθα.-
Τότε είδα να σηκώνεται ο Λωτ
μηδαμόθεν αλώσιμος
ο χαμάλης της σιωπής
απ’ τον πιο γερασμένο του θάνατο
μ’ ένα σακκί αλάτι στους ώμους
κι ανάμεσα στο πλήθος αγχούσε
ν’ ανοίξει δρόμο σπρώχνοντας
για να φτάσει στο καμιόνι που βρισκότανε πέρα
και να γλιτώσει μακριά.
Μόνον ο θάνατος μπορεί τα κόκαλα να δείξει
μουρμούρισα χωρίς αιτία
μελετώντας τις άκρες των δαχτύλων
κι ανακαλύπτοντας αίφνης την πείνα μου
γιομάτος ελπίδες για καλό χορταρικό με φέτα
τράβηξα ήρεμα προς το σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου