Η'
οι κάβοι η θάλασσα
οι σιδεριές
μελαχρινά ψαράδικα
σφουγγάρια
ενάλιοι πληθυσμοί
χωρίς λιμάνι
χαϊδεύω τα φύκια μαλλιά σου
το κασσετόφωνο βαριά λαϊκά
καθώς αφρόσκονη οι βολβοί
των ματιών μου
αλάτι επιτραπέζιο
φεγγίζει φώσφορος στη θάλασσα
γυναίκες λαϊκές πνίγονται στο μώλο
κι ο πράσινος πάτος
μαύρες κηλίδες σκιές ναυαγών
οι γλάροι σκέψεις
αφήνουν το μυαλό
κι η άμμος τα κίτρινα δάχτυλα.
ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΤΟΠΙΑ (1986)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου