Η ομίχλη
ω, η ομίχλη
προέκταση της πόλης στο αχανές.
Βλέπω τον Μάκη Λαχανά
μοναχικό περιπατητή
απάνω στα Μουράγια
εξώστη του παλιού σου λιμανιού
και τη Ρόζα Πουλημένου
να διασχίζει αέρινα το χρόνο
του Σολωμού και του Μαντζάρου
στο άλλο άκρο σου
στον όρμο της Γαρίτσας.
Πόλη, μου λείπεις
άχραντη κι ηδονική
τα χρόνια της ζωής μου
εκεί
ο έρωτας
εκεί
κι ο θάνατος.
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΩΠΗ (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου