Κωνσταντίνος Κομιανός: Συνείδησης προθετικότητα

Υγρό μολύβι τα εσώτερά μου
λικνιζόμενη βαρυθυμία

Στον ανένταχτο ρυθμό της πραγματικότητας
δίνες βαρέων μετάλλων
ταρακούνημα ανθρώπινου μεταλλωρυχείου
άνευ οδηγιών χρήσης

Έτσι, χωρίς αιτία φανερή
υιοθεσίες ανεπιθύμητων δεινών
λαγνεία ανοίκειας ενατένισης·
διαστολή του πόνου στην ολάνθιστη αργία
προσδοκώντας ανάταση τόνου

Κι όσο κι αν αναμένω
στου ρητού υπαινιγμού την απομάκρυνση
της αυτοσχεσίας μου την ετερότητα
το υποκείμενο πρόσταγμα θα προφασίζεται
την αντικειμενικότητά του, ενστίκτου δικαιοσύνη


ΕΚΘΕΤΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ (2018)