Με λαβωμένα τα φτερά σου
Ελευθερία
έκανες
την αρχέγονή σου θλίψη
τόλμη
για ν’ αλλάξει η Ιστορία.
Σε άνισον έπαιξες αγώνα
Ελλάδα
για ένα ιδανικό για μίαν ελπίδα
-με τι πάθος-
τη ζωή σου‧
μάταια.
Πολύ το αίμα
μα αλλιώτικη δε χάραξες πορεία.
Με δηλητήριο διχόνοιας
έμεινες -χώρα αρχαία- σφραγισμένη
σαν δισυπόστατο μοιραίο λάθος.
Σκληρή ήσουν πάντα
και πάντα έτοιμη θα ‘σαι
να θυσιάσεις για ένα ψέμα τα παιδιά σου.
Κι εκείνα
με την ιερή ομορφιά σου ερωτευμένα
σε διεκδικούν
σε εκδικούνται
σε πληγώνουν,
αγαπημένη
Μάνα, Μητέρα, Μήδεια, Πατρίδα.
2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου