Ἀνδρέας Κάλβος: Εἰς Ψαρά

[...]

ιγ´.
Ἀλλ᾿ ἡ ζωὴ καὶ τότε
δὲν εἶναι διὰ τὸν βλέποντα
ἄνθρωπον τοὺς ἀστέρας
ἄλλο παρὰ προοίμιον
ἀθανασίας. 65

ιδ´.
Ἰδοὺ τὰ πολυτάραχα
κύματα τῆς θαλάσσης·
ἰδού, ἰδοὺ τῶν ἀμώμων
Ψαρῶν δικαιοτάτων
ἡ τραχεῖαι πέτραι. 70

ιε´.
Αὐτοῦ καμμία κιθάρα
φθοροποιός, ὄχι ὄργια,
ὄχι κρότος Μαινάδων,
οὔτ᾿ Ἔρωτος παιγνίδια
τὸν νοῦν συγχίζουν. 75

ις´.
Ἀλλ᾿ ὡς, κατὰ τὸ βράδυ
τὸ θερινόν, ἀνάπτονται
ταχεῖαι, συχναὶ ἡ ὀλύμπιαι
ἀστραπαὶ καὶ θαμβόνουσι
τοὺς ὀδοιπόρους· 80

ιζ´.
Οὕτως τὰ μὲν θηκάρια
σορηδὸν ἐρριμμένα
κρύπτουν τὴν γῆν, τοὺς βράχους·
ὁ δὲ σιδηροχάρμης
ἄφοβος Ἄρης, [85]

ιη´.
Κινεῖ τὴν νῆσον. Χίλια
πολέμου χάλκεα ὄργανα
βροντούν· εἰς τὸν ἀέρα
τῶν ξίφων μύριαι γλῶσσαι
λάμπουν, κλονοῦνται. 90

ιθ´.
Μία βοὴ σηκόνεται,
μία μόνη ἐπιθυμία,
καὶ ὡσὰν ἀκτίνα οὐράνιος,
ὡς φλόγα εἰς δάση εὐάνεμα
καίει τὰς καρδίας. 95

κ´.
«Ὑπὲρ γονέων καὶ τέκνων,
»ὑπὲρ τῶν γυναικῶν,
»ὑπὲρ πατρίδος πρόκειται
»καὶ πάσης της Ἑλλάδος
»ὅσιος ἀγῶνας. 100

κα´.
»Θαλπτήριον τῆς ἡμέρας
»φῶς, διὰ πάντοτε χαῖρε·
»καὶ σεῖς ὁποὺ εὐφραίνετε
»μὲ᾿ φωνὴν ἠδυόνειρον
»τῆς γῆς τὰ τέκνα, 105

κβ´.
»Χαίρετ᾿ ἐλπίδες. - Ἦλθε
»τῆς Ἄγαρ τὸ ὑπερήφανον
»σπέρμα· ἐπάνω εἰς τὰς ὄχθας
»τῶν Ψαρῶν, ἀλαλάζον
»σφόδρα, κατέβη. 110

κγ´.
»Ὦ πατρίς, τὴν ἑκούσιον
»δέξου θυσίαν»... -Αστράπτει.-
Σεισμὸς πολέμου ἀκούεται.
Ὑπὸ τύμβον ὑψήνορα
ἥρωες κοιμῶνται. 115

κδ´.
Ἐπὶ τὸ μέγα ἐρείπιον
ἡ Ἐλευθερία ὁλόρθη
προσφέρει δυὸ στεφάνους·
ἕν᾿ ἀπὸ γήινα φύλλα,
κ᾿ ἄλλον ἀπ᾿ ἄστρα. 120


ΤΑ ΛΥΡΙΚΑ


Πηγή