Τάσος Λειβαδίτης: Δολοφονία οργανωμένη

Μια δειλή πράξη σου σε κάνει να πεθαίνεις μέσα στους άλλους,
με μια συγγνώμη αργοπορημένη πεθαίνουν οι άλλοι μέσα σου.
Λίγη περισσότερη σιωπή μπορεί να σκοτώσει το ίδιο αλάνθαστα,
όπως και μια λέξη. Μια κίνηση αδιαφορίας, ένα βλέμμα επίμονο,
το κουδούνι που δε χτύπησε, το γράμμα που ήρθε, κάνουν το ίδιο καλά
τη δουλεία τους όπως ένα μαχαίρι ή λίγο υδροκυάνιο. Κάθε μέρα, όλες τις νύχτες,
24 ολάκερες ώρες ο φόβος σκοτώνει, η απροσδιοριστία σκοτώνει,
τ'όνειρο σκοτώνει, η πράξη σκοτώνει...

Κι όταν πεθαίνεις
κανείς δεν ξέρει από πόσους καθημερινούς θανάτους
σε προφυλάσσει
αυτό το μικρό χωματένιο ύψωμα.


ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1958-1964