Το 1993 ο Βασίλης Βασιλικός εξέδωσε μια ανθολογία ποίησης απ' το Ρήγα έως τότε. Στο επίμετρο του ογκωδέστατου τόμου (αριθμεί παραπάνω από 1000 σελίδες!), ο συγγραφέας "συναντιέται" και παίρνει "συνέντευξη" από μερικούς απ' τους σημαντικότερους νεοέλληνες λογοτέχνες (Ρήγας Βελεστινλής, Α.Κάλβος, Γ.Βιζυηνός, Κ.Π. Καβάφης, κ.α.). Ακολουθεί απόσπασμα απ' τη "συνέντευξη" Παλαμά.
- Κύριε Παλαμά, δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω, από πού να αρχίσω. Είσαστε τόσο μεγάλος, ζήσατε τόσο πολύ, ογδόντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια, γράψατε τόσα πολλά, ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, θέατρο, επιστολές, άρθρα, ώστε νιώθω την πλημμύρα του λόγου σας να έχει κατακλύσει και την πατρίδα μας κι εμένα.
- Ήρθατε να με δείτε σε σχέση με τους εορτασμούς της πεντηκονταετίας από το θάνατό μου;
- Όχι. Ήρθα να σας δω εξαιτίας της ανθολογίας μου που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες με τίτλο Λύρα Ελληνική. Όπου φυσικά οι προτιμήσεις μου σηματοδοτούνται από το "παλαμικό στίγμα".
- Τι εννοείτε;
- Θέλω να πω ότι υπάρχουν για μένα δυο μεγάλες ποιητικές σχολές. Η σχολή: "Κάθε ποίημα κι ένα επιτύμβιο, και η άλλη.
- Ποια άλλη; Η Μεγάλη του Γένους Σχολή;
- Όχι. Η σχολή της ποίησης-ποταμός. Η ποίηση χείμαρρος. Σε αυτήν ανήκετε και με βάση αυτή τη σχολή έχω προχωρήσει στις επιλογές μου.
- Δεν σας καταλαβαίνω. Μήπως πρόκειται για καμιά καινούργια φιλολογική διαίρεση που την αγνοώ;
- Όχι. Πρόκειται για μια εκτίμηση προσωπική. Από την πρώτη σχολή, της συμπυκνωμένης έκφρασης, θυμόμαστε ευκολότερα ορισμένα ποιήματα και λιγότερο τον ποιητή. Από τη δεύτερη ο Ποιητής μένει στη μνήμη των ανθρώπων ερήμην των συγκεκριμένων ποιημάτων του. Από σας, λογουχάρη, ξέρουμε καλύτερα την ποίησή σας και λιγότερο συγκεκριμένα ποιήματά σας.
- Θέλετε να πείτε ότι η σχολή του "Κάθε ποίημα κι ένας τάφος" πρεσβεύει το ουκ εν τω πολλώ το ευ.
- Κάπως έτσι.
- Ακούστε με. Τα ποιήματα είναι εύκολα. Η ποίηση είναι δύσκολη. [...]
[...]
Βασίλης Βασιλικός: Λύρα Ελληνική - Η ελληνική ποίηση ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα, εκδ. Ντουντούμη, 1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου