Οι γλώσσες εξελίσσονται (= κερδίζουν και χάνουν λέξεις και τρόπους του λέγειν) μέσα στις δομές τους. Η συγχρονία δεν μπορεί επ’ ουδενί να αγνοεί τη διαχρονία. Ούτε, όμως, η διαχρονία μπορεί να καταλήγει να γίνεται παλιατζήδικο! Υπάρχει κυριολεκτικώς διαλεκτική σχέση μεταξύ τους –αυτήν καλείται να την αναδείξει ο μεταφραστής. Ως μεταφραστής προτιμώ να μεταφράζω με το αφτί, παρά με το μάτι. Ό,τι ακούω στο πρωτότυπο το ξαναλέω με τον τρόπο που το άκουσα, όχι με το πώς το λένε τα λεξικά ή οι συμβάσεις, αλλά ούτε και με το πώς νομίζω/υποθέτω ότι το περιμένουν οι δυνάμει αναγνώστες του.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου