Κι όταν θα 'ρθεί η ώρα
που κι η ποίηση ένα πρόσχημα θα φανεί,
της απραξίας ίσως ή της ανικανότητας
μια μάταιη προκάλυψη,
και θ’ ακουστεί η τρομερή φωνή
«Δούλε, τί έκανες το τάλαντόν σου;»
Την πλάνη διάλυσε επιτέλους.
Πες πως ήταν μια λίγο αστεία παρεξήγηση,
πως τάλαντον
ουδέποτε υπήρξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου