Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019

Δ.Π. Παπαδίτσας: Διαιρετέοι




Απο 'δω αρχίζω
σε ρωτάω δεν σε ρωτάω, είναι
από εδώ ως εκεί, σου λέω μείνε
και δεν ακούω τι μου λες

Από 'δω αρχίζω με σπίθες
με ανάμματα και με φωνές
μνήμες λιθάρια ή ληθες
(σου 'λεγα κοίτα και μου 'λεγες πιες)

Από σένα αρχίζω
στο τέλος ή στην αρχή ζω
μετά με φυσάς και σε φυσώ
(με τόσο φως και δεν σε ξεχωρίζω)

Σε κάθε φύλλο σε μυρίζω
κι ως σε μετράω μέχρι τα χίλια
όλο είσαι δυο κι όλο μισό
για την αφή μου και τα χείλια.

1980


Η ΑΣΩΜΑΤΗ (1983)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου