Όπα λοιπόν να ο ήλιος: Τρέχω κι ονοματίζω:
Πράσινα δέντρα το δάσος σύντριμμα το κύμα η θάλασσα
νερό τον νερό κρύσταλλο και φωνή δεν πνίγεται
στον ασβεστόλιθο του γκρεμού.
Το πουλί στο κλουβί (ανοιγμένη η θύρα)
τα όνειρα στην πέτρα χρώματα της μέρας
το σοκάκι σοκάκι το σκυλί σκυλί του γυρισμού.
Χαϊδεύω τα μαλλιά σου σε φιλώ — τώρα
όλα θάνατος και παραλογές.
ΑΛΟΓΑ ΣΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ (1973)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου