Πολύ αγάπησαν οι Αιγύπτιοι
τη λατρεία των νεκρών
Τα γυάλινα μάτια τους
Τα χαμένα χαμόγελα
Τους καπνούς που καίγανε για να σβήσουνε
τη νύχτα
Καθώς τα σώματα από ώρα μαύρη, εσπερινή
επέστρεφαν στη θλίψη τους
Στις σβησμένες μουσικές των κέντρων
Όμως εσύ, Όττο, όλη τη νύχτα γυρνάς και λες
τραγούδια άγνωστα. Μπροστά στους καθρέφτες βλέπεις
το λαιμό σου. Στα δάχτυλα φοράς το δακτυλίδι
Απόψε για δεν ήρθες στου Μίμη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου