Μακάριος εκείνος όταν
τον κατάκλυσε ο θάνατος
γκρεμίζοντας τη λαλιά του
σα να μπουκώθηκε με χιόνι
και μούδιασε η φτερούγα του κόσμου·
μακάριος ο ταραγμένος απ' το αίνιγμα του δυόσμου.
Μακάριος ο Θεόφιλος που άγιασε με περικεφαλαία.
Μακάριος ο Διονύσιος κόμης Σολωμός
άγων φάος αγνόν απ' το αλωνάκι, μακάριος
όταν έπαυε να γράφει
κ' έγραφε μέσα-μέσα στην ψυχή του πίνοντας.
Γι' αυτό η ποίηση βγαίνει με τα πρόβατα
Θωπεύει τις αγιάτρευτες σκυλίτσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου