Φαρδιά καμπαρντίνα, στενό καπέλο, περασμένες μόδες.
Μια ωραία κοπέλα ρίχνει τη στάχτη του τσιγάρου της από παράθυρο του τρίτου ορόφου.
Ο γιός μεγάλου εμπόρου πέρασε σαν καράβι τους δρόμους των σφαγείων.
Άσπρο μεταξωτό φουλάρι κι η ζωντανή χρυσόμυγα καρφωμένη στο πέτο.
Κάποιος κατουράει πίσω απ' τα δέντρα και φυσάει ξυράφια.
Ένας άλλος χέζει τριαντάφυλλα.
Η Ελλάδα το μήλο που σφηνώθηκε στην πλάτη ενός ζώου και σάπισε.
Όπως ακριβώς στο διήγημα του Κάφκα.
Τελικά το θέμα είναι η καμπαρντίνα και το καπέλο;
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΕΡΑ (1987)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου