Και θάλασσα θάλασσα μαύρη
Και το πέλαγος βούιζε ακατάπαυστα
Στενό στενό απ' τον τρόμο.
Και πέρναγε ο ουρανός ανέμσα στα σύννεφα
Σαν απειλή και σαν χείλη σφιγμένα απ' τον καημό
Σαν τότε που φανέρωσες το σώμα σου απρόκλητα
Και τα μάτια έσταζαν δάκρυα πάνω στα χέρια
σταυρωμένα στο στήθος
Κι έγινε πρωί κι έγινε νύχτα
Ημέρα πρώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου