Guillaume Apollinaire: Sous le pont Mirabeau (Κάτω απ’ τη γέφυρα Μιραμπό)

[O Guillaume Apollinaire δια χειρός Francis Picabia]

Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu’il m’en souvienne
La joie venait toujours après la peine

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure

Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l’onde si lasse

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure

L’amour s’en va comme cette eau courante
L’amour s’en va
Comme la vie est lente
Et comme l’Espérance est violente

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure

Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure


***


Κάτω απ’ τη γέφυρα Μιραμπό κυλά ο Σηκουάνας
Κι οι έρωτές μας
Πρέπει να μου θυμίζει πως
Ερχόταν η χαρά πάντα μετά τον πόνο

Να’ρθει η νύχτα η ώρα να σημάνει
Φεύγουν οι μέρες μα παραμένω εγώ

Χέρια σφιγμένα σε χέρια το πρόσωπο στο πρόσωπο μένει
Παρότι κάτω από
Των χεριών μας τη γέφυρα περνά
Από αιώνια βλέμματα βαριεστημένο κύμα

Να’ρθει η νύχτα η ώρα να σημάνει
Φεύγουν οι μέρες μα παραμένω εγώ

Φεύγει ο έρωτας σαν το νερό που τρέχει
Φεύγει ο έρωτας
Όπως αργή είναι η ζωή
Κι όπως βίαιη η Ελπίδα

Να’ρθει η νύχτα η ώρα να σημάνει
Φεύγουν οι μέρες μα παραμένω εγώ

Περνούν οι μέρες κι οι βδομάδες περνούν
Ούτε ο περασμένος χρόνος
Ούτε οι έρωτες θα ξαναρθούν
Κάτω απ’τη γέφυρα Μιραμπό κυλά ο Σηκουάνας

Να’ρθει η νύχτα η ώρα να σημάνει
Φεύγουν οι μέρες μα παραμένω εγώ


[Guillaume Apollinaire, « Sous le pont Mirabeau », Alcools, Paris : Gallimard, 1920]

Μετάφραση:

Μπίλη Μητσικάκος