Τροχός τίς ἐστιν ἀστάτως πεπηγμένος,
ὁ μικρός οὗτος καὶ πολύτροπος βίος.
Ἄνω κινεῖται, καὶ περισπᾶται κάτω·
οὐχ ἵσταται γάρ, κἂν δοκῇ πεπηγέναι,
φεύγων κρατεῖται, καί μένων ἀποτρέχει.
Σκιρτᾷ δὲ πολλά, καὶ τὸ φεύγειν οὐκ ἔχει.
Ἕλκει, καθέλκει τῇ κινήσει τὴν στάσιν.
Ὡς οὐδὲν εἶναι τὸν βίον διαγράφων,
ἢ καπνόν, ἢ ὄνειρον, ἢ ἄνθος χλόης.
***
Ρόδα αστάτως καμωμένη,
η σύντομη, η πολύτροπη ζωή
Για τα πάνω τραβά, γκρεμοτσακίζεται·
είν' ασταθής, κι αν δείχνει καλοκαρφωμένη·
φεύγει κι όμως στέκει, μένει κι ολοτρέχει
Χοροπηδά εδώθε, 'κείθε, να ξεφύγει δε βολεί
Τη στασιμότητα, στη γρηγοράδα της, σέρνει και παρασέρνει
Ο γύρος που φέρνει, είν' ένα τίποτα -
θες καπνός, θες όνειρο ή θες ένας αγριανθός
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
Βασίλης Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου