Νειοφαρισαίοι, υποκριτές, ναιναίδες, παπαγάλοι
συνέχεια σ' επαγρύπνηση πώς να φαντάζουν γι' άλλοι.
Χαζολογούν οι κύριοι, βελάζουν οι σινιόρες
κι ένα κονσέρτο ηκούετο από κούκους και μιλιόρες.
Το δείλι ο ήλιος που έγερνε μ' εθώρει λυπημένος
τι απ' την αυγή ως το σούρουπο σα νάμουν γερασμένος.
Είπαν πως έχασ' ευτυχώς κάθε του ακίδα
οδυνηρή, παράταιρος σε μια νωδών πανίδα...
Παληό κατάλοιπο είν' εδώ τ' ονόρε με ραχάτι
να βήχεις και να δείχνεσαι να πουν πως είσαι κάτι.
Σ' απόκρημνες βουνοπλαγιές αετοί είναι και πετρίτες
και μες στις σούδες ερπετά και ζάμπες και λεχρίτες.
Μες στου νησιού το πράσινο και μες στο ξενομάνι
λιγόστεψαν οι άνθρωποι εδώ, μπερκέτι οι τσαρλατάνοι.
Μες στο Μποσκέτο θα γελά στην πέτρα του ο Μαβίλης
ν' ακούει σιμά που τσαμπουνά «ποιτής» αδειοκοχύλης.
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ (1975)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου