Ήθελα ν' ανεβώ ψηλά-ψηλά, ναν' η κορφή του κόσμου,
νάναι πυρού καλοκαιριού πάμφωτο μεσημέρι
και κρουνηδόν στα μάτια μου να πέφτει τ' άγιο φως,
να κλείσω μες στα μάτια μου τον ήλιο - όλο τον ήλιο,
να κλείσω μες στα μάτια μου του κόσμου την εικόνα
σαν για στερνή φορά.
Ετούτος είναι ο πόθος μου - κι ο φόβος μου κρυφός -.
Ω! φίλε των ματιών, παιγνίδι εσύ της μέρας, ω φωτεινό μου αστέρι
τα μάτια σου, το φέγγος σου, τη δύναμή σου δόσμου
φτερό κ' εγώ στ' ανέμου τα φτερά
ν' ανέβω να καώ στο κάμα το δικό σου
προτού το πλούσιο σπίτι μου γίνει φτωχό κι ανήλιο
κατάκλειστο κι απόμερο σε σκοτεινό χειμώνα
προτού να γίνει ανάμνηση... στα μάτια μου το φως σου.
ΣΤΥΦΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ (1963)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου