Τετάρτη 15 Μαΐου 2019

Γιωργής Κότσιρας: Χαρά που μοιάζει θλίψη




Το δέντρο του ουρανού έχει φύλλα δροσερά
Κι ένα φεγγάρι που δε θεραπεύει η μνήμη.

Είναι κάποια αναστάσιμη γιορτή
Και φέγγει λαμπερό το περιβόλι
Στη σκόνη αμάραντο των λουλουδιών.

Αχ η παλίρροια πώς με αναστατώνει των πουλιών
Πώς με τρομάζει η πίκρα στη χαρά των λουλουδιών
Τα καταβροχθισμένα φύλλα και τα σαρκοβόρα έντομα.

Γέμισε ο ύπνος με φτερούγες τ' όνειρό μου
Και μια ευωδιά από ρίγανη κι από θυμάρι
Με θλίψη χρωματίζει τη χαρά μου.

Βρέχει μια λυπημένη βροχή
Σαν αχνοφέγγει ο ύπνος στ' όνειρο
Κι ας λάμπει καλοκαίρι ο ουρανός.

Έχει το χρώμα της χαράς η πίκρα μου
Κι ας είναι τόσο λυπημένη η περιδιάβασή μου
Κι ας είναι μια χαρά Θεού μες στην ψυχή σας!


Η ΛΑΜΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ (1983)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου