Σηκώθηκες να ξαναδείς
Το σύνθημα χαρμόσυνο του ήλιου
Να ξεντυθείς τις έγνοιες σου
Στο χρώμα τ' ουρανού σου
Ροδοσταμιά στο χάραμα το μακρινό.
Όλα είταν ένα και το χτες και το αύριο
Ώρες που ανοίγουν φύλλα τα λουλούδια
Και παραστέκει από ψηλά της Σαλαμίνας η Θεά
Ουρανομέτωπη Θεά η ελληνική
Με κέρινα τριαντάφυλλα στο χέρι.
Παρθένα Παναγιά ρόδο μου αμάραντο
Μέρες του Μάη που οργιάζει η πεταλούδα
Κι ο ύπνος μερμηγκιάζει με όνειρα
Θαμπωτικά στάζει απ' τη χλόη μια μουσική!
Η ΛΑΜΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ (1983)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου