Μιχάλης Κατσαρός: β

Βίος και τέχνη ή θεός και άνθρωπος
μαζί τραβάνε.
Ο ένας κρατημένος απ' τον άλλο
γιατί δεν είναι τίποτα παλαιό.
Πρώτη φορά συμβαίνει νάναι ο άνθρωπος
υπαρκτός-
Πρώτη φορά
λίγο χρονικό διάστημα
απ' τον παππού σου μέχρι εσένα.

Εμείς που περπατήσαμε αργά
είμαστε όλοι μ' όλη τη μνήμη μας
όπως βρεθήκαμε εκτός του σώματος
και ταχυτήτων.

Εσείς φορέσατε τροχούς ιλίγγου
και μικροί διανύσατε το χρόνο
και η μνήμη σας εξέχασε
ποιοι είστε.
Ένα βήμα στο Άργος δικό μας
χιλιάδες εσείς σ' άγνωστες χώρες
ένα βήμα εμείς
εσείς γεννιές αλλότριες με ανθρώπους
με μηχανήματα ή χωρίς
με φονικές μάχες ή όχι
με γράμματα ή πέτρες
με -
Μη προχωρήσετε μη
εκεί σταθείτε μη
αργήσατε αλλοίμονο να ρθείτε.

Πρώτη φορά μάς συμβαίνει η ζωή-
πρώτη φορά μάς φέρνετε λουλούδια.

Εμείς εσείς με τύμπανα, κρουστά
ωραίοι λίγο λυπητεροί - εσείς
εμείς με ένα βήμα
πάλι εσείς -εμείς- τα όλα.

Μη προχωρήσετε. Αργά.


ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟΝ (1978)