«Έντιμο κέρδος να ζητάς! Σαν τον τρελό κουδούνια μην κρεμάς!»

ΒΑΓΝΕΡ
Συμπαθάτε! Απαγγέλλετε, θαρρώ·
βέβαια κάποια τραγωδία ελληνική;
Κάτι ήθελα απ την τέχνη αυτή να ωφεληθώ,
γιατί έχει τώρα πέραση πολλή.
Ο θεατρίνος, τ' άκουσα συχνά,
μπορούσε, λένε, να διδάξη και παπά.

ΦΑΟΥΣΤ
Ναι, αν είναι θεατρίνος κι ο παπάς, καθώς
πολλές φορές τυχαίνει.

ΒΑΓΝΕΡ
Αχ, όταν μένη στο γραφείο κανείς κλειστός
και μόλις μια γιορτή μονάχα βγαίνη
τον κόσμο με το κιάλι ν' αντικρύση,
με την πειθώ μπορεί να τον διοικήση;

ΦΑΟΥΣΤ
Αν δεν το αισθάνεστε, προσπάθεια περιττή,
απ' την ψυχή σας άμα δεν πηγάζει
και τις καρδιές όσων ακούν δεν τις δαμάζει,
μ' ευχαρίστηση μέσα δυνατή.
Καθίστε σεις, κολλάτε, μαγειρεύετε
από των άλλων τ' αποφάγια ένα φαγί
και το σωρό τη στάχτη σας σκαλεύετε,
μια φλόγα εκείθε κακορίζικη να βγη!
Θα σας θαυμάσουνε μαϊμούδες και παιδιά,
αν είναι τέτοια η επιθυμία σας-
μα καμιά δε θα γγίξετε καρδιά,
αν ο λόγος δε βγαίνη απ την καρδιά σας.

ΒΑΓΝΕΡ
Η απαγγελία κάνει το ρήτορα  πως μένω
πίσω πολύ σ' αυτό καταλαβαίνω.

ΦΑΟΥΣΤ
Έντιμο κέρδος να ζητάς!
Σαν τον τρελό κουδούνια μην κρεμάς!


Γκαίτε: Φάουστ, μετάφραση Κωνσταντίνου Χατζόπουλου, εκδ. Ελευθερουδάκης, εν Αθήναις, 1921, σελ. 29-30