Ο έρωτας είναι ο έρωτας των πέντε αισθήσεων. Οι πέντε αισθήσεις (και μαζί τους η 6η, ο νους [...]) αποκτάνε στον έρωτα μια προοπτική, ένα στερέωμα· τη σάρκα. Τότε, δεν πιστεύεις πως ζεις, αλλά αισθάνεσαι πως ζεις, [...] και ακούγοντας ένα σφυγμό να δονείται, μια καρδιά να πάλλεται κοντά σου, λες, είσαι βέβαιος, πως εκείνη την ίδια στιγμή δεν ζεις μονάχα εσύ. Αλλά και πάλι δεν πιστεύεις.
Στον έρωτα κανείς όχι μονάχα γεννάει, αλλά είναι και σαν ο ίδιος για πρώτη φορά να γεννιέται, γιατί πραγματικά τότε μόνο αρχινά και γνωρίζει κάτι. Αλλά γνωρίζει χωρίς ν' απαλλάσσεται από το ελάττωμα όποιας γνώσης, που συνίσταται στο να μη μπορεί να σε κάνει ένα με το "όντως ον".
25/8/1939
Γιώργος Σαραντάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου