Γιώργης Γιατρομανωλάκης: Μίμος

Στην Ανατολή επήγα - και στη δύση γύριζα
εκοιμήθηκα στην Ήλιο - στο φεγγάρι νύσταζα

Πέστε μου, καλοί μου ανθρώποι, - έχουν διαφορά οι τόποι
έχω βγάλει δυο φτερά - δεξιά κι αριστερά

Σε Βενέτικο παλάτι - ήρθε ο ύπνος να με πάρει
κι είδα όνειρο πως ήμουν - σε ανατολής παλάτι

Ήρθανε δυο καλογέροι - και με πήραν απ’ το χέρι
ήρθανε δυο παπικοί - και με βάλαν στο σακί

Πέστε μου, καλοί μου ανθρώποι, - τι είναι πάλι τούτοι οι τρόποι
να κοιτώ ανατολικά - και να βλέπω δυτικά

Είδα εκεί και τον Ψελλό - και με φώναξε τρελό
είδα και τους Κομνηνούς - και μου θόλωσε ο νους

Κλειδοκύμβαλο γλυκό - και λαγούτο μου σοφό
πέστε μου ένα σκοπό - να τον μάθω να τον πω

Την Αγιά Σοφιά θωρώ - κι Άγιο Μάρκο προσκυνώ
μες της Κρήτης το νησί - δύση και ανατολή

Πλήθωνά μου Γεμιστέ - και Μουσούρο μου σοφέ
είμαι και Πλατωνικός και Αριστοτελικός

Πέστε μου, καλοί μου ανθρώποι, - προς τα που πέφτει η Ευρώπη
Η Ευρώπη είμαι εγώ..! - Άρχοντες σας προσκυνώ.