Ἐγὼ παρῆλθα, τραγουδώντας τὴ χαρά,
τὶς ἔμορφες, τὰ ρόδα καὶ τ᾿ ἀηδόνια,
χορεύοντας καὶ πίνοντας ἁδρὰ
ἔνιωσα ἀπάνω στὰ μαλλιὰ τὰ χιόνια.
Στοῦ κύπελλου τὸ κατακάθι ἡ συμφορὰ
κι᾿ ἡ στάχτη, ποὺ ἀψηφοῦσα τόσα χρόνια.
Τώρα στὸ κῦμα τὰ πετῶ, μακριά,
τώρα μὲ λυώνουν πόνοι καὶ τριζόνια.
Σὲ νότα καὶ ρυθμό, στίχο μεστὸ
σ᾿ ἕνα τραγούδι ἐπόθησα νὰ κλείσω
μίαν ἁρμονία, νόημα σωστό.
Μὰ δὲν κατόρθωσα θεία νὰ μιλήσω,
παλμὸ νὰ δώσω καὶ νὰ συγκλονίσω
τὴν ἄπειρη ψυχὴ τοῦ κόσμου σὲ σεισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου