Η ψυχή είναι ζόφος ζητά
φως ιλαρό και φεύγω
χέρια τυφλού ψηλαφητά
σε πέτρα σε ρίζα σε φύλλο
έχοντας
φεύγω τρέχοντας
για νερά και φυτά
και οφείλω
(πάλι ψηλαφητά)
κάτω από σκιές αετών
να φωνάξω:
με θέλει απόψε μια χερσόνησος
να φτάσω εκεί δέκα ετών
εγώ που γέρασα στη Νάξο
αιώνιος Διόνυσος.
17.6.1985
ΤΟ ΠΡΟΕΟΡΤΙΟΝ (1986)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου