Τη διάβαση με κόκκινο.
Ούρλιαζαν που πήγαινες να βρεις το πρόσωπό σου
τάχατες άσε καταμέρος τ' ακρωτήρια.
Είτανε λέει της γραφής που κατάματα σε κοίταζε
το φίδι
ή που το ταβάνι πήρε να πέφτει κατεπάνω σου.
Ο τόπος ηλεκτραρνητικός με υπογένειο
γέμιζε σκουριά συφοριασμένες λέξεις
ο Θουκυδίδης άσαρκος όπως η μετάληψη
περιστρεφότανε με τ' άλλα τιμαλφή ως άτρακτος
ή ως φέγγος των αλόγων,
το γεγονός θεωρήθηκε ηλιοστάσιον.
Τρεις η ώρα του μεσονυχτιού σταματήσανε όλα.
Μόνον ο μαύρος κόκκορας
που τονε μακελέψαμε σαν ρίχναμε θεμέλια
ζητούσε πίσω το κεφάλι του.
Τότες δείχνοντας κατά τα Ζαγόρια
ξέσπασες σε λυγμούς.
ΟΔΟΣ ΛΑΙΣΤΡΥΓΟΝΩΝ (1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου