Νίκος Καρούζος: [η τρομερή τοξίνη της αιτιότητας...]
η τρομερή τοξίνη της αιτιότητας
κ’ η ανάσα μου ζεμένη χαρμόσυνα
στην αγγελούδα μου λησμοσύνη
κι ανθίζει σκότος αναδείχνεται στην όραση
ο θείος νεανίας
αστράφτοντας από γνώριμες λάμψεις
νερά κι αθάνατα πράματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου