Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

Βασίλης Στεριάδης: το χαμένο κολιέ




Αργότερα, με λίγη τύχη στην αγάπη μου, θα είχα ακίνητη περιουσία μέσα στο άσπρο τοπίο. Γύριζα νύχτα από το πάρτι με τη γυναίκα του αρχηγού. Κάπου κοντά στο ποτάμι, όπως τη φιλούσα, έπεσε το κολιέ της, οι στριγκλιές της και το κολοβό περίπτερο, τα κέρατά μου τα τραγίσια. Αστυνομίες έρχονταν με τα ποταμόπλοια, και τα μυρμήγκια έμπαιναν στις τσέπες μου κατεβαίνοντας από το βουνό. Ίσως είμαι χαρούμενος, ίσως είμαι λυπημένος, ίσως είμαι λιγάκι τρελός.


ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΛΙΕ (1983)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου