ο εραστής
άρρωστο ψάρι
όπου να ’ναι
θα πέσει
στον ουρανό
*
κόλαση
με τόσο φως
δεν το περίμενα
στρίβοντας στη γωνιά
ν’ αντικρίσω
το μαύρο κόκκινο
*
τη νύχτα
κλεισμένος
σε κλουβιά βροχής
σιγά σιγά
με θανατώνουν
τα πουλιά
*
και το πρωί
αν τα πουλιά που μου στέλνει
ο Θεός
είναι πάλι μαύρα
τα βάφω
πράσινα
κίτρινα
κόκκινα
*
όμως μια μέρα
θά ’ρθει μια συννεφιά
παντοτινή
*
κυπαρίσσι
κόκκινο
δέρμα
της ψυχής
*
ένα γλυκό χέρι
σπασμένο
πεταγμένο
στις πέτρες
στο δρόμο
στο χάος
*
καληνύχτα
ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ (1962)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου