Στη νέα μεθόριο πρωτόζωο λαβώνεσαι
απ' τη νέα αυθυπαρξία κι απ' το σέλας
να βυθομετράς το θάνατο
στο γνεύσιο
η σάρκα σου
γυαλί απέραστο κατά εξάδες
δάσος τα πετρένια οστά
σχίζουν σε βέργες τον άνεμο
μα η ρίζα έγκυα οδοιπορεί σα θειάφι
Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ (1964)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου