Τα όσια λείψανα όλα τα εντόσθια σκεύη
αν σου πετάξει άχρηστα
έξω που μαίνεται και μαίνεται
αβάσταχτο το φως μες στα περάσματα
τι θ' απομείνει απ' τον απρόσιτο κρόταφο
όταν απόμαχος
όταν έγχρωμος με οξείδια μετάλλων
θα φωσφορίζει ορθός σαν οίδημα
και θα συρίζουνε με τα μυαλά χυμένα οι δίνες;
η ώρα που θα σημαίνει έξοδο
πέρα από τη νόηση
τα τύμπανα με υλακές απ' τα ηλιοστάσια
ο ήχος που το κάθε σχήμα θα 'ναι
που θ' αντιφωνεί
τι θ' απομείνει πες μου
παρά επίμονος ο λίθος να γεωμετρεί
αδιάλλαχτο το τραύμα να ματώνει
Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ (1964)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου