Με κοιτάζεις ένα φτερό που εντός μου λάμνει
ένα σήμα κινδύνου μ' ακούς
σα φράγμα που έσπασε
και τα νερά κατεβαίνουν
σαν είδηση με σκέφτεσαι
που λιώνει τα νεφρά
σαν κοπετός μέσα στο αίμα
όταν το μάρμαρο θερίζει τον ήλιο
μ' άγγιξες μ' ένα λυγμό απ' τον αιγόκερω
όπως ένας όλεθρος από ατρείδες
πώς λοιπόν μπορεί να μην είσαι φως;
Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ (1964)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου