Ο ουρανός θα μιλήσει για μας
Όταν εμείς θα πιούμε το τραγούδι του θανάτου
Πάνω μας τα φτερά του θ’ απλωθούνε
Κι ο γλάρος όλος ο γλάρος του ονείρου
Θα σχίσει τον ορίζοντα
Η αυγή κ’ η δύση θα προσευχηθούνε
Και το σπαθί της άνοιξης θα μας πετάξει
Καρπούς στην αγκαλιά
Φλούδες από δέντρα
Για να βαστάξουμε τον ήλιο
6.7.1940
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου