Τώρα σου λέω ένας τρόπος θα βρεθεί να μάθεις
Πώς στέκονται τα δέντρα και πώς αντέχουνε στη θύελλα
Που με λυμένα τα μαλλιά της χύνεται και τα κτυπά
Τα φύλλα τους αρπάζοντας απ' την αγκάλη τους
Και τρέμουν τα κλαριά και συγκλονίζονται
Τώρα ένας τρόπος θα βρεθεί να μάθεις επιτέλους
Πώς στέκομαι και πώς αντέχω στη νύχτα
Που γδέρνει με τα νύχια της τα όνειρα
Και συναρπάζει τα μάτια μου ακατάληπτα
Και υποσκάπτει με σκοτάδι τις μέρες και τα έργα μου
Ο θάνατος δεν θα με προλάβαινε
Αν δεν συλλάβιζα τόσα ονόματα στο σώμα σου
QUASI UNA FANTASIA (1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου