Γιώργος Κοροπούλης: Σονετάκι

Διονύσης Καψάλης και Γιώργος Κοροπούλης

Γρήγορα πέρασεν η ώρα
που, καθώς είχαμε ορίσει
(σε λάμψη, σε βροντή, σε μπόρα),
τους φίλους θα ΄χα συναντήσει.

Γρήγορα έφυγεν η ώρα
που μας εδόθη, κι έχουν σβήσει
τα φώτα της γιορτής· τα δώρα
κανείς δεν βρέθηκε ν’ ανοίξει.

Γρήγορα έφτασε το βράδυ
παντού, και πια δεν περιμένω
από τους φίλους μου σημάδι.

Μόνο κοιτάζω από το τραίνο
μακριά ένα σπίτι φωτισμένο –
και ταξιδεύω στο σκοτάδι.