[Τεμάχιο]
Σε σκληρότατη θάλασσα τρέχω,
Και πανάκι και ξάρτι δεν έχω,
Και το πέλαο μουγκρίζει φριχτά
Η γλαυκότη του αιθέρος μαυρίζει,
Η φωνή των ανέμων σφουρίζει,
Λείπει η τέχνη και δε με βοηθά
Μέ τον άθλιον η Τύχη με παίρνει,
Κι' όθε θέλει η προδότρα με σέρνει,
Καθώς φεύγει, και δε με κυττά.
Η αθωότη μ' απόμεινε μόνη,
Την αισθάνομαι μέσα 'ς τα στήθια,
Αλλ' αντί να μου φέρη βοήθεια,
Με συντρίβει, με πνίγει σκληρά.
Απόδοση στα ελληνικά:
Διονύσιος Σολωμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου