Through storms you reach them and from storms are free
Herman Melville
Η άμωμος νύχτα
Ένα σχήμα, κίτρινο άσπιλο φως,
των αστέρων συναγώι της λησμονιάς, ανέβαινε,
κατάργειε όλα τ” άλλα -
δικαίως ή αδίκως -
κανείς δεν ήξερε, κανείς δε νοιάστηκε
Δέηση στη μέση του άδειου δρόμου
Κάθε εμπόδιο για καλό -
και αν πολλά,
καλύτερα
Ο ίδρως του πατημένου
Καλύτερα
σχοινοβασία
κι ένα τραγούδι ανυπόταχτο
οπού ανάμεσα στα δόντια μου το τυραννάω
τόσες ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου