My mother likes a man who works. She likes
my husband’s muddy knees, grass stains on the cuffs.
She loved my father, though when weekends came
he’d sleep till nine and would not lift
his eyes up from the page to move the feet
she’d vacuum under. On Saturdays my husband
digs the holes for her new roses,
softening the clay with peat and compost.
He changes bulbs she can no longer reach
and understands the inside of her toaster.
My father’s feet would carry him from chair
to bookshelf, back again till Monday came.
My mother likes to tell my husband
sit down in this chair and put your feet up.
***
Στη μάνα μου αρέσουν οι εργατικοί άντρες
Της αρέσουνε τα λερωμένα γόνατα του άντρα μου και οι λεκέδες στους αγκώνες του
Αγαπούσε τον πατέρα μου, αν κι όταν τα σαββατοκύριακα έρχονταν,
εκείνος θα κοιμότανε ως τις εννιά και δεν θα σήκωνε
τα μάτια του απ' τη σελίδα ούτε για να κουνήσει τα πόδια του,
να μπορούσε κι εκείνη να σκουπίσει
Τα Σαββάτα ο άντρας μου σκάβει λάκκους για τα νέα τριαντάφυλλα,
συμμαζεύοντας και τη λάσπη με την τύρφη και την κοπριά·
αλλάζει τις λάμπες που κείνη δεν μπορεί πια να φτάσει
και ξέρει καλά τι τρέχει με την τοστιέρα της
Τα πόδια του πατέρα τον κουβαλούσαν απ' την πολυθρόνα
ως τη βιβλιοθήκη και τανάπαλιν, ώσπου να 'ρθεί η Δευτέρα
Στη μάνα μου αρέσει να λέει στον άντρα μου:
"Κάτσε σ' ετούτη την πολυθρόνα, χριστιανέ μου, και βάλε και τα πόδια σου τ' αψήλου επιτέλους!"
Απόδοση στα ελληνικά:
Βασίλης Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου