Χρώμα πάνω στο χρώμα, πώς να σωθείς καρδιά;
Στα βίντσια της συνήθειας κρεμάσαν τα παιδιά.
Πνίγηκε η θάλασσα η βαθειά σε μια νεκρή αμμουδιά.
Φυρονεριά.
Πού βρίσκονται; Πού βρίσκομαι; Διπλώνει το πανί.
Για τα φορτία που χάσαμε κανένας δεν πονεί.
Κουφάρια τ' άσπρα κύματα. Του ναυαγού η φωνή
με τυραννεί.
Και να 'ξερες, ω να 'ξερες ποιος το χορό κρατεί.
Ποιος θα φανεί κι αν θα φανεί στην άδεια κουπαστή.
Σ' αγγέλου χέρια θα βρεθείς, σε δάχτυλα ληστή
βασανιστή;
ΕΡΓΟΧΕΙΡΑ (1977)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου